Ey sevgili!
Hayalin gözümde, ismin dilimde, sarayın kalbimde…
Peki ama nereye kayboldun?!.
Gözlerim her yerde seni arıyor, hâlbuki işte gözbebeğimdesin; kalbim durmadan seni özlüyor, hâlbuki işte bağrımın içindesin. Kaybolup gittin desem kalbim beni doğrulamıyor. Çünkü sen onun içinde bir sır gibi kaldın, hiçbir yere ayrılmadın.
Yok, gitmedin, hep yanımdasın desem, gözüm beni yalanlayacak, hani nerede sevgili, diyecek. Ne yapacağımı bilemiyorum.
Kaybolan ile bulunan, doğru ile yalan arasında şaşkın kalakaldım.
Gönlümdeki yangına şahitlik ederek şu alevlerin içinde gülümseyen, şu gözyaşıma yansıyan hayalin ne vakit hakikat olacak?
Ateş ile su arasında kalan hasretim ne vakit dinecek?
Neredesin, kiminlesin, neylersin bilsem!.
